Zəlimxan Yaqubun yeni şeirləri

Dahiləri belə gördüm –
həyatın ocağı, piri,
Ölməyi yox, itməyi yox,
özü diri, sözü diri.
Günəş kimi ədalətli,
Torpaq kimi səxavətli,
Şimşək kimi cəsarətli.

Dahiləri belə gördüm –
alçaqların, xainlərin,
Xəbislərin hədəfində.
Nöqtə boyda ləkəsi yox,
şöhrətində, şərəfində.

Dahiləri belə gördüm –
dahiliyi bir körpüdür.
Bəndə Allah sırasında,
Ömrü keçir ömrü boyu,
gədayla şah arasında.

Gözlərini oysalar da
Nizələrlə, güllələrlə
Sinəsi şan-şan olsa da,
Günahkarlar dövrəsində
Günahsız qurban olsa da,
Dəyişilməz əqidəsi,
itməz izi, batmaz səsi.
İnsanlığı, insanları
Böyütməkdi vəzifəsi!

Belə gördüm dahiləri –
Qismətidir, nəsibidir
Vaxtsız ölüm,
zindan, məhbəs.
Dar ağacı, dəmir qəfəs.
İçdən gələn, içə gedən,
Tanrılara ucalan səs.
Bir də xalqın məhəbbəti,
bir də Haqqın kəraməti!

Belə gördüm dahiləri –
Dirilik suyundan içən.
Gözü min illəri seçən,
Keçilməz yolları keçən,
Könüldən-könülə köçən,
Xalqın dostu, elin yarı,
Dünənlərdən sabahlara,
Tarixlərin yadigarı!